In het Universitair Ziekenhuis van Leuven is een behandeling ontwikkeld waarbij een nieuwe oorschelp gevormd wordt uit het eigen ribkraakbeen van de patiënt. Sinds 2015 hebben al 13 kinderen zo'n oorschelpreconstructie ondergaan. "Het resultaat is een realistisch oor zonder risico op afstotingsreacties, omdat alleen eigen lichaamsweefsel wordt gebruikt", zegt professor Greet Hens.

Ongeveer 1 op de 6.000 baby's wordt geboren met microtia: dat is een afwijkende of afwezige oorschelp aan één of beide oren. Sinds enkele jaren kunnen patiënten in UZ Leuven terecht voor een reconstructieve behandeling, waarvoor kraakbeen uit de ribben van de patiënt wordt gebruikt.

De behandeling bestaat uit twee operaties. Tijdens de eerste wordt het kraakbeen weggenomen uit de ribben, het nieuwe oor wordt daarmee gevormd en vastgezet onder de huid, zodat die over het kraakbeen groeit. Minstens zes maanden later volgt de tweede operatie, waarbij het oor wordt losgemaakt van het hoofd, en de achterkant ook met een stukje eigen huid wordt afgewerkt.

"Omdat er alleen eigen lichaamsweefsel wordt gebruikt, is er dus geen risico op afstotingsreacties", aldus Hens, die de techniek ontwikkelde. "Het blijft wel een puur esthetische behandeling: er verandert niets aan het gehoor zelf." Bij kinderen die getroffen zijn door microtia ontbreekt vaak ook de gehoorgang in het getroffen oor. Om ook het gehoor te verbeteren wordt de reconstructie in sommige gevallen gecombineerd met het plaatsen van een onderhuids gehoorapparaatje.

Ondertussen kregen al 13 patiënten een oorschelpreconstructie in UZ Leuven. "De reconstructie is strikt gezien medisch niet noodzakelijk, maar de psychosociale impact valt niet te onderschatten. Kinderen met microtia worden soms ander bekeken of zelfs gepest. De meesten kijken dan ook enorm uit naar hun nieuwe oor", besluit Hens.